Boşluk

Aranılıp sorulmuyorken bu boşluk daha büyük.

Daha çok acıtıyor.

Değişiklik

Galiba ciddi anlamda değiştim.

Annemin beni öpüp bana sarılmasına izin verdim geçen gün!

Hastalık

Bu haftasonu çok rahatsızlandım. Yataktan kalkamadım, yemek yemedim. Sadece su içmek ve tuvalete gidebilmek için zorladım kendimi.

Çok da ateşlendim. Ve bu ateşle de, saçma sapan şeyler düşündüm.

İlk olarak, elektrogitar kursumu iptal ettim. Ve yapmak istediğim müziği, aniden, başlamadan bitirdim!

İkinci olarak, mesleğimi sorguladım. Acaba ben doğru mesleği mi seçtim? Her mimarlık öğrencisinin hayali gibi, istediğim yere gelebilecek miyim?

Üçüncü olarak, istediğim şekilde kendimi hazırlayabilecek miyim?

Dört, bu zamana kadar her şeyin sorumlusu ailem miydi? Her geride duruşumun, her üzülüşümün, her kırılışımın, her uktemin sorumlusu onlar mıydı?

Ve sorular, sorular...

Bu Aralar Ben

Zihnim, aklım öyle karmaşık ki...

Her seferinden kapattığım, sonra yeninden açtığım ama gene yazamadığım blogu görünce gene kapatasım geliyor.

Evet, bu aralar bu Sıppaaa! benim.

İstanbul

İTÜ değildi. Ya da beni bekleyen bir avuç insan...

Ne o, ne şu, ne bu... Hiçkimseydi.

Sadece sensin.

Ama korkuyordum biraz. Ya sevgilin varsa? Ya beni unuttuysan? Ya o çocuk tamamen gittiyse?

Artık bir mazeretim de kalmadı.

Avatar

Şimdi nasıl?

Yeni

Gelmeyeceğim dedim. Artık yok dedim, yazmayacağım.

Ama gene burdayım?